Waa aan dhaweeyn, oo abaar badani dhacday, ayaa waxaa isu yimid sagaal dhurwaa oo heshiis ahaan jirey. Sagaal- koodu waxay ka wada hadleen siday abaarta uga bixi lahaayeen, oo naftoodu ku ammaan geli lahayd.

Waxay wax isla eegeegaamba, talo waxa uga ururtay inay dadka xoolaha ka dhacaan si xilligaa xuni uusan waxyeello ugu geysan. Dhurwaayadii waa ay soo duuleen, oo xoolo raadis raadcadood galeen. Iyagoo meel maraya ayuu libaax keligiis ahi ka hor yimid, o isna yaabban.

Markaasuu ku yiri, "Dhurwaayoow aan idin raaco o hogaamiyihiina noqdo". Goortaasay ugu jawaabeen; "Haddaad na raacdo hadhoow heshiin meynee nagatag". Suuye,ku yidhi "Maxaan u heshiin weyney saaxibayaal ?

"Libaax waad cir weyn tahay, o waad na khiyaami doontaa", iyagii baa ugu warceliyey. Markaasuu dhaar ku yiri; "Wiil iyo walaal ba waa tan waayaa inaanan idin khiyaamayn, waxaad ku talisaan baan yeelayaa”. Kadib “haye" yiraahdeen, o dabadeedna halkii iska raaceen.

Waxay, tobankoodii wada socdaamba, geel caweysinkii miranayay sagaal halaad iyo awr qurbas ah baalka ku dhufteen, oo meel cidlo ah la tageen.

Goortay laba maalmood wa- deen bay gaajadii haysey iska waraysteen. Libaaxii baa ku yiri; "Anigu keligey baan ahaye idinkaa iga badane qaybta inoo ku dhakhsada "Waa ka diideen, kuna yiraah deen iyagoo xurmaynaya; "Adigaa Boqorka xawayaanka ahe xoolaha inoo qaybi." Markaasu idhi; “ma ku qancaysaan san u qaybiyo? Jawaabtoodu haah bay ahayd.